به نقل از «ایران آنلاین»

تاخیر پرواز هواپیمایی کاسپین/ مسافران تا صبح در هواپیمای روی باند خوابیدند

تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۲۳۹۴۰

پرواز تهران-اهواز شرکت کاسپین که قرار بود ساعت ۱۹:۲۵ دیروز انجام شود، به دلیل آنچه کاهش دید و نامناسب بودن روشنایی باند فرودگاه اهواز اعلام شد، انجام نشد و مسافران هم تا صبح در همان هواپیما خوابیدند و روی تاکسی‌وی رفت‌وآمد کردند.

پرواز شرکت هواپیمایی کاسپین در مسیر تهران-اهواز که قرار بود ساعت ۱۹:۲۵ دیروز انجام شود به دلیل آنچه کاهش دید و نامناسب بودن روشنایی باند فرودگاه اهواز اعلام شد، با بیش از ۱۲ ساعت تأخیر ساعت ۷:۳۰ امروز و از طریق هواپیمای جایگزین انجام شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

‌یکی از مسافران این پرواز در این‌باره گفت: قرار بود روز گذشته ساعت ۱۹:۲۵ از طریق هواپیمای شرکت کاسپین، از فرودگاه مهرآباد به اهواز سفر کنیم.

وی ادامه داد: حدود نیم‌ساعت قبل از انجام پرواز بود که به مسافران اعلام شد این پرواز با ۲.۵ ساعت تأخیر در ساعت ۲۱:۵۵ انجام می‌شود، اما بالاخره حدود ساعت ۲۲:۲۰ بود که سوار هواپیما شدیم.

این مسافر شرکت کاسپین ادامه داد: حدود نیم ساعت در هواپیما نشسته بودیم و پرواز انجام نمی‌شد که پس از آن ساعت ۲۳:۰۰ بود که کاپیتان پرواز به ما اعلام کرد باند فرودگاه اهواز مشکل دید و روشنایی دارد بنابراین فعلاً امکان پرواز نداریم و هر مسافری که مایل است می‌تواند از هواپیما پیاده شود و پول بلیت خود را پس بگیرد.

این مسافر پرواز تهران-اهواز افزود: تعداد زیادی از مسافران این هواپیما شهرستانی بودند که محل اسکانی در تهران نداشتند بنابراین اعلام کردند که جایی ندارند که بروند و در هواپیما می‌مانند تا مشکل رفع شود.

وی افزود: ‌اغلب مسافران در هواپیما ماندند ولی کاپیتان و خدمه پرواز از هواپیما خارج شدند، در این مدت نمایند‌ه شرکت کاسپین هم بابت ارائه توضیحات و پاسخگویی به مسافران حاضر نشد و مسافران هم حاضر نشدند از هواپیما پیاده شوند و به ترمینال بروند، مسافران می‌گفتند‌ اگر بنا باشد در ترمینال بخوابیم، همینجا می‌خوابیم بنابراین در هواپیما ماندند و عده‌ای نیز همانجا خوابیدند.

این مسافر افزود: حدود ساعت ۵:۳۰ صبح امروز بود که مسئولان کاسپین وارد هواپیما شدند و به مسافران‌ اعلام کردند هواپیما را تخلیه کنند تا مسافرانی که قرار بوده است صبح امروز با این هواپیما سفر کنند، معطل نشوند و حداقل پرواز آنها دچار تأخیر نشود اما مسافران اعلام کردند که از این هواپیما پیاده نمی‌شوند تا هواپیمایی دیگر برایشان در نظر گرفته شود.

و‌ی ادامه داد: عده‌ای از مسافران هم فقط بابت انجام فریضه نماز صبح، از هواپیما پیاده شدند و کنار هواپیما نماز خواندند و دوباره به هواپیما برگشتند.

این مسافر در پاسخ به این سؤال که آیا کسی نبود از پیاده شدن مسافران در هواپیمای پارک شده کنار باند در آن ساعات ممانعت کند؟‌ گفت: هیچیک از مسئولان در هواپیما حضور نداشتند و مسافران را تنها گذاشته بودند.

این مسافر افزود: توجیه نماینده کاسپین این بود که چون ما با ۱۲ ساعت تأخیر مواجه شده‌ایم اشکالی ندارد که ۲ ساعت دیگر هم معطل شویم، بنابراین ‌‌از هواپیما پیاده شویم تا با پرواز بعدی منتقل شویم تا حداقل مسافران جدیدی که قرار است صبح امروز با این هواپیما ‌‌جابه‌جا شوند دچار تأخیر نشوند؛ اما مسافران اعلام کردند که به گفته‌های شما اعتمادی نیست و تا زمانی که پرواز جایگزین اختصاص ندهید از هواپیما پیاده نمی‌شویم.

وی افزود: بالاخره ساعت ۷ صبح امروز شرکت هواپیمایی کاسپین هواپیمای جایگزین اختصاص داد و پس از نیم ساعت حدود ساعت ۷:۳۰ بود که با هواپیمای جایگزین به سمت اهواز پرواز کردیم.

وی ادامه داد: با این حال مسئولان کاسپین اعلام کردند که به دلیل بروز این تأخیر، پول مسافران به آنها برگردانده می‌شود که از همه مسافران شماره کارت دریافت کردند و مقرر شد پول پرواز را به حساب آنها واریز کنند./فارس

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۲۳۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نیروی دریایی آمریکا چند هواپیما و از چه انواعی در اختیار دارد؟ (+عکس)

نیروی دریایی ایالات متحده (USN) شاخه دریایی ارتش ایالات متحده است و قوی ترین نیروی دریایی در جهان است. نیروی دریایی آمریکا که در سطح بین المللی در آبهای عمیق اقیانوس‌های باز فعالیت می‌کند، یک نیروی آماده رزم است که وظیفه دفاع از منافع این کشور در آب های دور از سرزمین اصلی این کشور را بر عهده دارد.

به گزارش روزیاتو، در حالی که تاریخچه نیروی دریایی آمریکا به دوران استعمار بریتانیا باز می گردد، اما قدرت آن تا زمانی که در اوایل قرن گذشته شروع به ساختن کشتی‌های فوق‌العاده غول پیکر و ترسناک کرد، با سایر نیروی دریایی جهان قابل مقایسه نبود. چند ماه پس از اینکه یک خلبان غیرنظامی به نام یوجین الی نشان داد که چگونه می‌توان از هواپیما برای نظارت و گشت زنی استفاده کرد، نیروی دریایی ایالات متحده اولین هواپیمای خود را به نامCurtiss Model E A-1 Triad تحویل گرفت.

نیروی دریایی ایالات متحده شروع به استفاده از هواپیما می کند

پس از فرود موفقیت آمیز هواپیمای مجهز به شناور در کنار یک کشتی، گلن کرتیس که در زمینه تولید هواپیما فعالیت داشت، نیروی دریایی را در مورد مفید بودن این هواپیما متقاعد کرد. کرتیس سپس نشان داد که چگونه می توان این هواپیما را در یک قایق بارگیری کرد و با استفاده از جرثقیل به آب بازگرداند.

اولین ایستگاه هوایی نیروی دریایی ایالات متحده در خلیج پنساکولا در فلوریدا و در ژانویه ۱۹۱۴ افتتاح شد، پنج ماه قبل از شروع جنگ در اروپا. با احتمال حمله به کشتی های آمریکایی توسط زیردریایی های U-boat آلمان در سال ۱۹۱۶، نیروی دریایی ایالات متحده توصیه کرد که ایستگاه های هوایی در پایگاه های نیروی دریایی در امتداد خط ساحلی ایجاد شود.

عصر ناوهای هواپیمابر

پس از پی بردن به اهمیت داشتن نیروی هوایی در طول جنگ جهانی اول، برنامه ریزان نظامی شروع به جستجوی راه های بیشتری برای استقرار هواپیماها روی کشتی ها کردند. علیرغم اینکه نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ناو شبه هواپیمابر Hōshō را در سال ۱۹۲۲ به آب انداخت، اولین ناو هواپیمابر هدفمند، HMS Hermes بود که در سال ۱۹۲۴ به آب انداخته شد. این ها و کشتی های مشابهی که در ادامه ساخته شدند به کشتی های ناوگان بر یا fleet carrier معروف شدند.

پس از معرفی ناوهای هواپیمابر، جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شد و کشتی‌ها دیگر برای اعمال قدرت به توپ های بزرگشان وابسته نبودند. چند کاره بودن یک ناو هواپیمابر برای اولین بار در سال ۱۹۴۰ نشان داده شد، وقتی که هواپیمای برخاسته از روی ناو HMS Illustrious سه کشتی جنگی ایتالیایی را در خلیج تارانتو در جنوب ایتالیا غرق کرد.

پس از حمله غافلگیرانه ژاپن به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ با استفاده از شش ناو هواپیمابر، آشکار شد که جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شده است. در تلافی حمله ژاپن، نیروی دریایی ایالات متحده وارد ۱,۰۰۰ کیلومتری حریم سرزمین اصلی ژاپن شد و در ۱۸ آوریل ۱۹۴۲، ۱۶ بمب افکن B-25 را از روی عرشه ناو USS Hornet برای حمله به توکیو به پرواز درآورد.

از جنگ جهانی دوم، ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ کره، جنگ ویتنام و درگیری های مختلف در سراسر خاورمیانه شرکت داشته اند.

هواپیمای فعلی که توسط نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می شود

هواپیماهای آموزشی نیروی دریایی ایالات متحده

Beechcraft T-34 Mentor: مشتق شده از مدل ۳۵ Bonanza است. T-34 Mentor یک هواپیمای تک موتوره پروانه ای است که از اواخر دهه ۱۹۴۰ برای آموزش خلبانان استفاده می شود.

Northrop F-5: اف-۵ در اواخر دهه ۱۹۵۰ توسط شرکت نورثروپ طراحی شد و یک جنگنده برتری هوایی و هواپیمای حمله زمینی سبک است. نیروی دریایی ایالات متحده و نیروهای تفنگدار ویژه دریایی این کشور از F-5 به عنوان هواپیماهای آموزشی در نقش دشمن استفاده می کنند.

McDonnell Douglas T-45 Goshawk: هنگامی که نیروی دریایی ایالات متحده به دنبال یک جت آموزشی جدید برای جایگزینی T-2 Buckeye و TA-4 Skyhawk خود در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود، مک دانل داگلاس و British Aerospace (BAe) را برای ساخت نسخه دریایی از Hawk انتخاب کردند.

Northrop T-38 Talon: یک جت آموزشی دو موتوره مافوق صوت با دو سرنشین است که برای نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) طراحی و تولید شده است. نیروی دریایی نیز از Northrop T-38 Talon در مدرسه آموزش خلبانی خود در پتوکسنت ریور، مریلند استفاده می کند.

Beechcraft T-6 Texan II: بر اساس Pilatus PC-9 سوئیسی، Beechcraft T-6 Texan II یک توربوپراپ تک موتوره است که برای آموزش عمده هوانوردی دریایی استفاده می شود.

هواپیماهای ترابری نیروی دریایی ایالات متحده

Bell Boeing V-22 Osprey: هواگرد V-22 Osprey ساخت بل بوئینگ یک هواپیمای نظامی چند ماموریتی و روتور کج با قابلیت های VTOL و STOL است، طراحی شده برای ارائه قابلیت های ترابری هوایی یک هلیکوپتر با عملکرد کروز یک توربوپراپ.

Lockheed C-130 Hercules: در اصل به عنوان یک هواپیمای حمل و نقل نیرو، پزشکی و بار طراحی شده بود، هواپیمای توربوپراپ لاکهید C-130 هرکولس با چهار موتور خود برای انجام چندین ماموریت از جمله سوخت گیری هوا به هوا استفاده می شود. نیروی دریایی ایالات متحده برخاست و فرود روی ناو هواپیمابر را با C-130 انجام داده اما این هواپیمای ترابری هرگز روی یک کشتی مستقر نشده است.

C-38A Courier: این هواپیما هنگامی که در دست غیرنظامیان است با نام جت تجاری Gulfstream G100 شناخته می شود اما نیروی دریایی ایالات متحده از C-38A Courier به عنوان یک هواپیمای پشتیبانی آزمایشی و ارزیابی استفاده می کند.

C-40 Clipper: نسخه نظامی بوئینگ ۷۳۷NG که توسط نیروی دریایی به عنوان هواپیمای حمل بار و مسافر استفاده می شود.

C-26 Metroliner: هواپیمای C-26 Metroliner ساخت Fairchild یک هواپیمای با دو موتور توربوپراپ است که توسط نیروی دریایی برای واکنش سریع در زمینه حمل بار و مسافر استفاده می شود.

C-20 Grey Ghost: C-20 Grey Ghost یک نسخه نظامی از Gulfstream IV است که نیروی دریایی برای حمل و نقل VIP استفاده می کند.

C-12 Huron: هواپیمای C-12 Huron ساخت Beechcraft یک نسخه نظامی از پرنده دو موتوره توربوپراپ Beechcraft Super King Air است. نیروی دریایی از C-12 Huron برای پشتیبانی سفارت، تخلیه پزشکی و به عنوان یک هواپیمای مسافربری و حمل بار سبک استفاده می کند.

Grumman C-2 Greyhound: هواپیمای C-2 Greyhound یک هواپیمای باری دو موتوره با بال بالا است که توسط نیروی دریایی برای تحویل محموله، ارسال پستی و رساندن مسافران به ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی استفاده می شود.

هواپیمای گشت دریایی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا

Lockheed P-3 Orion: طراحی شده بر پایه هواپیمای مسافربری L-188 Electra ساخت لاکهید، P-3 Orion یک هواپیمای ضد زیردریایی و نظارت دریایی چهار موتوره توربوپراپ است که برای نیروی دریایی ایالات متحده ساخته شده است.

Boeing P-8 Poseidon: هواپیمای P-8 Poseidon که از بوئینگ ۷۳۷-۸۰۰ غیرنظامی گرفته شده است توسط نیروی دریایی به عنوان یک هواپیمای گشت دریایی و شناسایی استفاده می شود.

هواپیماهای جنگ الکترونیک نیروی دریایی ایالات متحده

EP-3 Orion: لاکهید EP-3 یک نسخه شناسایی سیگنال های الکترونیکی از P-3 Orion است. نیروی دریایی از EP-3 به عنوان هواپیمای رهگیری ارتباطات استفاده می کند.

EA-18 Growler: این پرنده نظامی یک نسخه ناونشین از Boeing F/A-18F Super Hornet دو سرنشینه است. نیروی دریایی از AE-18 Growler برای جمینگ تاکتیکی و حفاظت الکترونیکی برای نیروهای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان استفاده می کند.

E-6 Mercury: بر اساس Boeing 707-300، هواپیمای Boeing E-6 Mercury به عنوان مرکز کنترل و فرماندهی هوابرد عمل می کند.

هواپیماهای آواکس نیروی دریایی ایالات متحده

Northrop Grumman E-2 Hawkeye: این پرنده یک هواپیمای ناونشین هشدار اولیه تاکتیکی هوابرد است که در همه شرایط آب و هوایی قابلیت انجام عملیات دارد.

هواپیماهای جنگی نیروی دریایی ایالات متحده

F/A-18E/F Super Hornet: جنگنده F/A-18E/F Super Hornet ساخت کمپانی بوئینگ یک سری از جت های جنگنده چند منظوره سوپرسونیک ناونشین است.

F-35 Lightning II: جنگنده F-35 Lightning II ساخت لاکهید مارتین همان نسخه مخصوص نیروی دریایی از F-35 Lightning است که با نام F-35C شناخته می شود. F-35C که قادر به برخاستن کوتاه و فرود عمودی (STOVL) است، یک هواپیمای جنگی تک موتوره و پنهانکار چند منظوره است که می تواند برای انواع ماموریت ها استفاده شود.

تا ۱۸ جولای ۲۰۲۳، تعداد کل هواپیماها و هلیکوپترهای عملیاتی نیروی دریایی ایالات متحده ۴,۰۱۲ فروند اعلام شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام